2η Συνομιλία : Ελισάβετ Μάστακα

Παίκτρια-Πολυεργαλείο.Ποτέ δεν ειχε τον τίτλο του "ταλέντου" αλλά καμία απο τις ομάδες που αγωνίστηκε (απο τα ηλικιακά ακόμα) δεν εκανε το ίδιο παιχνίδι με αυτήν εκτός του γηπέδου.
Σωστή τοποθέτηση στην επίθεση-συγκεντρωμένη όσο χρειάζεται την άμυνα.Σε ενα παράλληλο σύμπαν ή σε μία ιδεατή χαντμπωλικη Ελληνική πραγματικότητα θα μιλούσαμε για μια καθαρά επαγγελματία παίκτρια χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά την αμοιβή της,αλλά το πόσο πολύτιμη ειναι στην ομάδα της.

* Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος
- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?
Ε: Ξεκινησα το handball το 1997 στη Νεμεσις Θεσσαλονικης.

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Ε: Στις τις ομαδες που αγωνιστηκα (στην σαλα) δεν καταφεραμε να κανουμε καποια μαγαλη επιτυχια εκτος απο καποιες θεσεις που οδηγουν στην ευρωπη. Στο beach handball εχω αγωνιστει σε δυο πανευρωπαικα πρωταθληματα με την εθνικη ομαδα και σαν ατομικη επιτυχία θεωρώ την αναδειξη μου ως mvp 6 φορες.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Ε: Ο πρωτος μου τραυματισμος, οταν επαθα ρηξη χιαστου και εμεινα σχεδον 8 μηνες εκτος αγωνιστικής δράσης.

- Σε ποιες ομαδες εχεις αγωνιστεί στο παρελθον? 
Ε: Νεμεσις Θεσσαλονικης, Ελπιδες Δραμας, Αρης Θεσσαλονικης, Μεγας Αλεξανδρος Γιαννιτσων, Πρωτοποροι και ΠΑΟΚ.

- Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Ε: Gyori την οποια παρακολουθησα απο κοντα στον τελικο του Champions League στην Ουγγαρια

- Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Ε: Εφικτο ειναι για ολες τις αθλητριες που θα θελησουν πραγματικα να κανουν ενα βημα παραπανω στην καριερα τους.Οι αντρες της εθνικης ομαδας ειναι η καλυτερη διαφημιση για μας που ανοιξαν τον δρομο και ηδη εχουν ακολουθησει πολλα κοριτσια. Εγω προσωπικα δεν το εχω ψαξει ακομα για το εξωτερικο λογω δουλειας.

- Πως ειναι να αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα σε sala καθως και beach?
Ε: Ειναι παρα πολυ ωραιο και ευχαριστο αισθημα. η εθνικη ομαδα ειναι απο μονη της κατι ξεχωριστο.. Ποσο μαλλον να την υπηρετεις διπλα.

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Ε: Εμαθα να κανω παρα πολυ υπομονη...

- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Ε: Περιπου 36 ωρες για ουγγαρια

- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Ε: Δυστυχως εχω εξηγησει παρα πολλες φορες τι ειναι πως παιζεται και αν παιζεται με μπαλα.. καποτε με πειραζε αυτο, πλεον το εχω συνηθισει.

- Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες
στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά 
την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το 
γήπεδο?
Ε: Εχουμε παιξει πολυ δυνατα παιχνιδια αλλα οχι, ευτυχως τοσο ακραιες καταστασεις δεν εχω ζησει

- Βρέθηκες ποτε σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό
προς το μέρος σου?
Ε: Οχι μεχρι τωρα δεν ενιωσα τπτ τετοιο, κανενα αρνητικο κλιμα προς το πρόσωπό μου.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες  που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?
Ε: Οχι ποτε.

- Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?
Ε: Οσο ημουν φοιτητρια δεν ειχα κανει καμια τετοια σκεψη. ειχα μονο δυο ενδιαφεροντα, τη σχολη μου και το handball.Μεχρι και πριν λιγους μηνες ομως ηταν η πρωτη μου επιλογη το να σταματησω.Οπως εχουν τα πραγματα αυτη τη στιγμη, πρεπει να κοιταμε να εχουμε δουλεια και μετα να κανουμε το χομπυ μας στον ελευθερο μας χρονο.Οσο μπορω, θα το κανω συνδυαστικα.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με 
πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Ε: Η αληθεια ειναι οτι δεν υπαρχει πολυ ελευθερος χρονος να κανεις οτι φανταζεσαι.Οι ανθρωποι ομως που ειναι διπλα μου συμβιβαζονται με το προγραμμα μου.Θυμαμαι για να παω στον αρραβωνα της αδερφης μου, εφυγα απο camp της εθνικης ομαδας με αδεια. Οπως και για να παω στην κλινικη οταν γεννησε η αδερφη μου ετυχε να ειμαστε παλι σε προετοιμασια και να φυγω.

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως
θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Ε: Δεν θελω να γινομαι απαισιοδοξη αλλα αυτο που βλεπω καθε αλλο παρα ανοδικη πορεια θα το χαρακτηριζα.ηδη η εθνικη ομαδα των γυναικων δεν συμμετειχει στους προκριματικους αγωνες και βρισκεται σε απραξια παραπανω απο ενα χρονο.Αυτο που θα βοηθησει το γυναικειο handball να αλλαξει, ειναι μια επιτυχια,μια μεγαλυτερη προκριση στους αγωνες ευρωπης ειτε απο τα σωματεια ειτε απο την εθνικη. Ενα σημαντικο βημα ειναι οτι αρχισαν ελληνιδες αθλητριες να παιζουν στο εξωτερικο και να ξεφευγουν απτην ελληνικη πραγματικοτητα.

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 
Ε: Οχι δεν φανταζομαι τον ευατο μου προπονητρια τουλαχιστον οχι τωρα. Εχω ακομα να μαθω πολλα για να αναλαβω μια ομαδα υπ'ευθυνη μου...

- Οι επόμενες γενιές του αθλήματος μας θα ήθελες να σε γνωρίζουν στα χρόνια που περνάνε επειδή ... ?
Ε: Η πορεια μιας αθλητριας δεν χαρακτηριζεται μονο απο τις επιτυχιες της αλλα και απο το ηθος της. Γι αυτο θα ηθελα οταν τελειωσει η καριερα μου στο αθλημα να αποτελω προτυπο για τις νεες αθλητριες και να με θυμουνται ολοι ευχαριστα.