Επισκόπηση Γυναικών

Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι.
Αυτό ειναι το πρώτο άρθρο του πιθανότατα κύκνειου άσματός μας.
Το τί θα γίνει τελικά εξαρτάται απο εσάς.Εμεις θα θέλαμε να συνεχίσουμε την "δουλειά" που κάνουμε αλλά μιάς και ειμαστε εμεις αυτοί που κάνουμε κακό στο άθλημά μας,αποφασίσαμε πως καλό θα ήταν σε περίπτωση που η πλειοψηφία το ζητήσει να αποχωρήσουμε.
Τέλος πάντων,στις επόμενες γραμμες θα πω την άποψή μου για τα όσα συνέβησαν στην Α1 γυναικών την σεζόν 2013-2014.

Επισκόπηση Ανδρών

Καλησπέρα καλησπερα
Καθώς γράφονται αυτες οι πρωτες γραμμες, ξεκινούν ή ήδη ξεκίνησαν να διεξάγωνται τα πρώτα τουρνουά Beach Handball.
Καλό θέαμα να χουμε,συγκρατούμενοι μου!!!
Το άρθρο αυτό το επιμελείται ο αρρεν του ζεύγους,ο λογικός όπως λενε οι επισκέπτες μας στο facebook.

Οι σκέψεις των Ομάδων

Τα αποτελέσματα τα ξέρουμε.Οχι,δεν εχουμε πρωταθλητή ακόμα αλλα έχουμε την τελική κατάταξη του Πρωταθλήματος.
Ειπα να μην κάνω μεγάλο άρθρο αλλα να σας προϊδεάσω για το τελικό μου για φέτος (?).
Λοιπόν, κάπως έτσι πρέπει να σκέφτηκαν οι ομάδες με το Τέλος της κανονικής διάρκειας.
Θα πάρω τις ομαδες με αντίστροφη σειρά, οπότε και ξεκινάμε με :

Οι Πριγκίπισσες

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθήσαμε την Εθνική U23 γυναικών να δίνει "μαχες" για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο τουρνουά Challenge Cup.
Για πολλούς,πιθανότατα και για σένα που με διαβάζεις αυτή την στιγμή,η Εθνική μας ομάδα θα πήγαινε απο το κακό στο χειρότερο και θα ήταν μια ευκαιρία ακόμα για σένα να "κράξεις" την Ομοσπονδία,να βγάλεις τον προπονητή που έχεις απο μέσα σου,να πεις ποιες παίκτριες θα επρεπε να είχε παρει κανονικά και ούτω καθ'εξης.

Σε έναν ιδεατό κόσμο....

Είχα καιρό να γράψω κάτι μιας και με είχαν συνεπάρει τα όσα συμβαινουν στο άθλημα....

Διομήδης - ΑΕΚ στον τελικό που ακόμα δε ξέρουμε που θα γίνει διότι ο κ.Κόγκας απέσυρε την πρότασή του για την διεξαγωγή στην Πάτρα, ΠΑΟΚ - Αρτα ο αντίστοιχος τελικός των γυναικών, Κιλκίς που πάει να μας τρελάνει με αυτά που κάνει, Αρχέλαος τρενάκι για την Α2, Αερωπός που καθάρισε τον θεμα παραμονή, για τρίτη φορά φέτος ο Γεωργιάδης του Δούκα ειναι mvp, ΠΑΟΚ που φαίνεται πως με την έλευση του επίσης Γεωργιάδη άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του και πολλά πολλά άλλα....

Αφιέρωμα "Τετράδα Κυπέλλου"

*Καλως ορίσατε και πάλι στο ταπεινό μου blog,φίλτατοι.
Με τα πολλά, φτάσαμε στην τελική τετράδα του Κυπέλλου Ανδρών και για τούτο το έτος. 
Παρακάτω παραθέτω στα γρήγορα μια "ανάλυση" για τις ομάδες της τελικής τετράδας, που σε παλαιώτερα χρόνια θα ήταν μαζεμένες σε ένα μέρος για να γίνει το Final Four. ( Ωραίες Εποχές ... )

5η Συνομιλία: Φωτεινή Νούσια

Παρά το νεαρό της ηλικίας της εχει αγωνιστεί σε αρκετές ομάδες. Αυτή την στιγμή αγωνίζεται για πρώτη χρονιά στην ... ανανεωμένη ομάδα του Αμύντα.

Η ομάδα του Νίκου Γιώσκου εχει βρεί στο πρόσωπο της Φωτεινής ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στην άμυνα.
Εγω με την σειρά μου να της ευχηθώ τα καλύτερα με μια μεταγραφή προς τα έξω μέρη και επιλογή στην Εθνική μας ομάδα.

* Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος

- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?

Φ: Ξεκινησα το handball στα 14 μου το 2008 απο τον φιλιππο Βεροιας.

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Φ: Η μεγαλύτερη ατομική επιτυχία ήταν πριν δυο χρονιά που βγήκα η καλύτερη playaker στην τελική φάση Νεανίδων και πέρσι η καλύτερη αμυντικός πάλι σε τελική φάση Νεανίδων. Η μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία ήταν πέρσι με την ομάδα της Πάτρας που βγήκαμε Δευτεραθλήτριες Ελλάδος.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Φ: Η χειρότερή μου στιγμή ως αθλήτρια ήταν πριν 3 χρονιά που ανακάλυψα πως έχω ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και έπρεπε να εγχειριστώ και να μείνω για ένα διάστημα εκτός .

- Σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί στο παρελθόν? 
Φ: Ξεκίνησα όπως σας είπα και πιο πάνω απο τον Φίλιππο Βέροιας όπου αγωνιζόμουν για 3 χρονιά, μετά για ένα χρόνο στην Ορμή και φέτος στον Αμύντα.

- Ποια είναι η ομάδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Φ: Υπαρχουν πολλες αξιολογες ομαδες στ εξωτερικο και πολλες που παρακολουθω. Μια απο τις αγαπημενες μου ειναι η Larvik.

- Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Φ: Το να μπορεσει καποιος αθλητης να παιξει στο εξωτερικο πιστευω πως ειναι ονειρο για τον καθε αθλητη να το κανει στην καριερα του. Ελπιζω μετα απο πολυ δουλεια και προσπαθεια να καταφερω να παιξω σε ομαδα του εξωτερικου...

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Φ: Τα μαθηματα που μπορουμε να παρουμε μεσα απο τον αθλητισμο ειναι πολλα.Το μεγαλυτερο μαθημα που εδωσε σε μενα ειναι να μην σταματαω να παλευω και να διεκδικώ αυτα που θελω.. Ως την Λήξη του παιχνιδιού οποίο και να ειναι αυτο.

- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Φ: Το μεγαλυτερο ταξιδι μεσα στο λεωφορειο ηταν 16 ωρες περιπου πηγαίνοντας Σερβια για φιλικα παιχνιδια σε περιοδο προετοιμασιας.

- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Φ: Εχω μιλησει με αρκετους ανθρωπους σε σχεση με το handball. Οχι στο να τους εξηγησω ποιος ειναι ο σκοπος του αθληματος αλλα τι σημαινει για μενα το να παιζω Handball.

- Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες

στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά 
την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το 
γήπεδο?
Φ: Υπηρχαν αρκετα παιχνιδα με εντασεις, τσακωμους φωνες και καυγαδες αλλα ποτε σε σημειο ωστε να υπαρχει φοβος το αν θα μπορεσω να φυγω απο το γηπεδο η οχι.

- Βρέθηκες ποτε σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό
προς το μέρος σου?
Φ: Και στις δυο ομαδες που εχω ερθει ως μεταγραφή ποτε δεν αντιμετωπισα τετοια προβληματα.. Ισα ισα με ολες τις συμπαικτριες μου εχω πολυ καλες σχεσεις και ελπιζω ετσι να συνεχιστει και στο μελλον.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες  που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?

Φ: Πιστευω πως ο καθε αθλητης εχει τα δικα του χαρισματα και πως ο καθενασ μας εχει κατι να προσφερει στην ομαδα που ανηκει... Ποτε δεν βρεθηκα στην θεση να αναρωτιεμαι γιατι καποιος ειναι στην ομαδα μου ή πως δεν αξιζει να βρισκεται εκει...Ολοι μας εχουμε κοινο στοχο και παλευουμε για αυτον οπως ο καθενας μπορει..

- Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?

Φ: Δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη στο να τα παρατησω.Η μεγαλυτερη πρόκληση ειναι να συνεχιζεις εκει που ολοι οι αλλοι σου λενε πως δεν μπορεις...Γιατι το να παρατας κατι ειναι για τούς αδυναμους και για αυτους που δεν πιστευουν στον εαυτο τους και στα θελω τους.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με 
πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Φ: Οχι  ποτε δεν επηρεασε το Handball την προσωπικη μου ζωη.Οσοι ανθρωποι βρισκονται κοντα μου ξερουν τι σημαινει το Handball για μενα και πως ειναι ενα μεγαλο κομματι της ζωης μου και απλα το αποδεχονται και στην πορεια το αγαπουν..

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως
θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Φ: Δυστυχως πιστευω πως τα πραγματα θα συνεχισουν στους ιδιους ρυθμους και μπορει και χειροτερα.Δεν πιστευω πως θα υπαρξουν αλλαγες και αυτο ειναι πολυ στενάχωρο.

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 

Φ: Φυσικα και ειναι. Οταν θα ερθει η ωρα να κρεμασω τα παππουτσια μου ελπιζω να εχω αποκτησει πολλες εμπειριες και ετσι να καταφερω να γινω μια Πολυ καλη προπονητρια και οχι απλα προπονητρια..!!

- Οι επόμενες γενιές του αθλήματος μας θα ήθελες να σε γνωρίζουν στα χρόνια που περνάνε επειδή ... ?

Φ: Αυτην την στιγμη ειναι δυσκολο να απαντησω στην τελευταια ερωτηση.Βλεπεται ειμαι πολυ "μικρη" στον χωρο του Handball ωστε να θελω να με γνωριζουν οι επομενες γενιες για κατι που εκανα γιατι βρισκομαι ακομα στην αρχη και εχω πολλα ακομα να μαθω και να κανω στο να φτασω στο σημειο να με γνωριζουν.. Ευχομαι σε μερικα χρονια να μπορεσω να απαντησω στην ερωτηση σας...

4η Συνομιλία: Βαρβάρα Παρασκευαϊδου

Βαρβάρα Παρασκευαϊδου, βασικό στέλεχος του Μέγα Αλέξανδρου Γιαννιτσών εδώ και αρκετά χρόνια , παρά το νεαρό της ηλικίας της ( ειναι μόλις 20 ετων ).
Εχει υπάρξει μέλος της Εθνικής ομάδος (και κατά την άποψή μου, καλό και σώφρων θα ήταν να συνεχίσει να ειναι...).
Να την ευχαριστήσω εκ των προτέρων μιας και ειναι η πρώτη μόνη τερματοφύλακας που δέχθηκε να απαντήσει...

*Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος 
- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?
Β: Το ξεκίνησα πριν από περίπου 8,5 χρόνια στο Μέγα Αλέξανδρο Γιαννιτσών. 

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Β: Πέρα από τα 3 πανελλήνια στα ηλικιακά που έχουμε κατακτήσει, μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία ήταν η κατάκτηση της δεύτερης θέσης με την Α1 γυναικών με μόλις μια μεταγραφή.Όσον αφορά την μεγαλύτερη ατομική μου επιτυχία,είναι η θέση μου στην καλύτερη επτάδα της Ελλάδος 2 φορές (στα ηλικιακά πρωταθλήματα).

 - Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Β: Την χρονιά που έδινα πανελλήνιες εξετάσεις και δεν μπορούσα να είμαι εντάξει στις αθλητικές μου υποχρεώσεις.

- Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Β: Audi Gyori Eto.

- Πως νιώθεις που απο αυτή την ηλικία πρωταγωνιστείς σε μια ομάδα γυναικών?
Β: Πολύ όμορφα όπως θα ένιωθε ο καθένας στη θέση μου.

 - To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Β: Πειθαρχία και υπομονή.

 - Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Β: Κάναμε 24 ώρες για να παίξουμε κάποια παιχνίδια στην ουγγαρία με την ομάδα. 

- Παίκτης/παικτρια πρότυπο?
Β: Τhierry Omeyer.

 

- Τελικά ποια ειναι η αλήθεια για τους τερματοφύλακες? Πηγαίνεται προς την μπάλα επειδή μετά απο καιρό εχετε την κατάλληλη εμπειρία και ξέρετε που θα παει ή επειδή την βλέπεται?
Β: Δεν είναι θέμα εμπειρίας αλλά θέμα συνήθειας κατά τη γνώμη μου, αλλά και θέμα τεχνικής. 

- Ποσο σημαντική ειναι η τοποθέτηση των αμυντικών στο σωστό σημείο για την απόσβεση των σουτ?
Β: Είναι αρκετά έως πάρα πολύ σημαντικό. 

- Τί περνάει απο το μυαλο σου την ώρα που έρχεται κάποιος παίκτης τετ-α-τετ με σενα?
Β: Τίποτα άλλο παρά από το γεγονός ότι θέλω να βγάλω τη μπάλα σαν τρελή. 

- Θεση απο την οποια μισω να δέχομαι σουτ ειναι....?
Β: Extreme.

- Το δυνατότερο σουτ που έχω δεχθεί το είχε κάνει η ...... ?
Β: Από την ισπανίδα Carmen Martin ...

 - Σκέφτηκες ποτέ πως πιθανότατα η θέση του τερματοφύλακα δεν ειναι αυτή που έπρεπε να ακολουθήσεις?
Β: Ποτέ, αυτή η θέση με γεμίζει και πιστεύω ότι είναι από τις πιο δύσκολες και ενδιαφέρουσες στο αθλημά μας. 

- Εχεις βάλει γκολ απο εστια σε εστια? (αν ναι ποσα και σε περιπου τι ποσοστό?)
Β: Μια μόνο φορά σε πολύ μικρή ηλικία. 

- Σε περίπου πόσες ομάδες απο τις οποίες βρέθηκες υπήρχε ένας άνθρωπος για να ασχοληθει αποκλειστικά με την εκγύμναση και την προπονηση των τερματοφυλάκων?
Β: Στην ομάδα μου έχουμε αλλά οι προπονήσεις δεν γίνονται με την ίδια συχνότητα με το παρελθόν.Και με την εθνική συμβαίνει το ίδιο. 

- Ενιωσες πως το κλίμα στην ομαδα σου ήταν αρνητικό προς το μέρος σου?
Β: Ποτέ,ο Mέγας ήταν και είναι η οικογένιά μου. 

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?
Β: Δεν είμαι εγώ η κατάλληλη για να κρίνω την ύπαρξη κάποιου σε κάποια ομάδα.... 

- Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις? 
Β: Ουσιαστικά ποτέ. 

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία? 
Β: Λενε ότι η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία , αυτό υποστηρίζω και εγώ άρα τα καλύτερα έρχονται. 

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια?
B: Προς το παρών όχι . Για αργότερα μόνο αν πιστεύω ότι όντως έχω φτάσει στο επίπεδο να προσφέρω πράγματα σε μια ομάδα γιατί όχι;

3η Συνομιλία: Λαμπρίνα Τσάκαλου

Οι περισσότεροι απο εμάς στην αρχή τονίζαμε λάθος το επίθετό της. (παραδέξου το, το εκανες κι εσυ, αστα σαπια).Αυτό φυσικά μέχρι να καταφέρει να μας κάνει να την μάθουμε για τα καλά. Στα 21 της χρονια έχει καταφέρει πολλά περισσότερα απο μεγαλύτερές της: βασικό στέλεχος σε Εθνικές ομάδες salas και beach, βασικό στέλεχος στην Νέα Ιωνία και όλα αυτά έχοντας ... δύο τραυματισμούς στο γόνατο.
Αν όχι τσαμπουκάς ...τότε?


* Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος - Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?
Λ: Γύρω στα 15 μου χρονια στην αναγέννηση Άρτας..3η γυμνασίου όταν αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με αυτό.
- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Λ: Ατομικη διάκριση θα διαλέξω μια ευρωπαϊκή.Καλυτερη σκόρερ του ομιλου μας στα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος νεανίδων..ομαδική τα κύπελλα ελλαδος με τη Νέα Ιωνία.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Λ: Με μεγάλη διάφορα οι 2 σημαντικοί τραυματισμοί που είχα στο γόνατο(2009 και 2013)
- Σε ποιες ομαδες εχεις αγωνιστεί στο παρελθον? 
Λ: Αρχικα η αναγέννηση Άρτας κ μέχρι τώρα η Νέα Ιωνία.
- Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Λ: Υπερβολικα εύκολη ερώτηση μιας κ πλέον οι 2 αγαπημένοι μου παίκτες αγωνίζονται στην ίδια ομάδα (Daniel Narcisse , Luc Abalo) οπότε θα διαλέξω την Paris Saint Germain.
- Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Λ: Πιστευω ότι είναι όλα θέμα θέλησης, σκληρής δουλειάς και καθορισμού στόχων.Δεν κρύβω ότι κάποια μεταγραφή στο εξωτερικό είναι μέσα στα μελλοντικά μου σχέδια.
- Πως ειναι να αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα σε sala καθως και beach?
Λ: Δυστυχως η ευτυχώς οι αγώνες beach handball είναι περισσότερο θέμα διασκέδασης κ ψυχαγωγίας σε σχέση με της σάλας.φυσικα και εξακολουθείς να αγωνίζεσαι με τα γαλανόλευκα χρώματα κ οφείλεις να έχεις πειθαρχία κ σεβασμό.Παντοτε η εκπροσώπηση της χώρας ήταν για εμένα σημαντική υπόθεση.αισθανομαι πάντα υπερηφάνεια,χαρά,ευθύνη κ συναισθήματα που δεν μπορώ να περιγράψω στο χαρτί..γεγονός που εξηγεί το ότι δεν δέχομαι (εκτός αξιοσημειωτου λόγου) την άρνηση σε μια κλήση της εθνικής ομάδας..το θεωρώ μεγάλη τιμή κ καθήκον από τη στιγμή που έχεις επιλεχθεί.

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Λ: Απο που να ξεκινήσω κ από που να τελειώσω.ηθικες αξίες,ανακάλυψη του ίδιου σου του εαυτού,τρόπος αντιμετώπισης ολόκληρης της ζωής σου.Ευχομαι κ μακάρι όλοι οι άνθρωποι να μπορέσουν να γνωρίσουν τον κόσμο και μέσα από τις αθλητικές του πτυχές.Να υιοθέτησουν την ίδια δύναμη,αυτοπεποίθηση ,πειθαρχία,αυτοέλεγχο ,υπομονή,πνεύμα συνεργασίας,επιμονή κ πολλά ακόμη.
- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Λ: Θα σας γέλασω αν σας πω για τον προορισμό αλλά έπρεπε να μεταβούμε στο εξωτερικό για αγώνες με την εθνική κ κλείσαμε σχεδόν μια ημέρα στο λεωφορείο.!

- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Λ: Δυστυχώς αρκετές φορές γιατί το συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι αρκετά διαδεδομένο στην Ελλάδα.
- Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το γήπεδο?
Λ: Πιστεψτε με περισσότερα απο όσα φαντάζεστε.ντρεπομαι εκ μέρους των ανθρώπων που εκπρόσωπουν το ελληνικό handball που το λέω αλλά ο αριθμός των αγώνων που μπορώ να απαριθμήσω είναι υπερβολικά μεγάλος για τα χρόνια που ασχολούμαι με το άθλημα.!
- Βρέθηκες ποτε σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό προς το μέρος σου?
Λ: Πάντα προσπαθώ για το καλύτερο κ όταν μειονεκτω σε κάποιον τομέα,δουλεύω ακόμα περισσότερο για να καλύψω τη διάφορα κ να μην αποτελώ αδύναμο κρίκο.Εξαιτιας της νοοτροπίας αυτής δεν έχω αντιμετώπισει κακό κλίμα εναντίον μου λόγω ανικανότητας.Απεναντιας σε κάθε ομάδα υπάρχουν μέλη που απειλούνται απο την παρουσία σου κ για αυτό δημιουργούνται διάφορες αντιπαλότητες Ακόμα και δεν το επιδιώκεις ο ίδιος.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?
Λ: Το επιπέδου του ελληνικού κ ιδιαίτερα του γυναικείου handball δεν βρίσκετε σε πολύ υψηλό επίπεδο οπότε ναι,εχουν υπάρξει παίκτριες που δεν ήταν ακόμη έτοιμες για να συμμετάσχουν σε εκείνο το συγκεκριμένο σημείο. - Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?
Λ: Για να είμαι ειλικρινής πολλές φορές.ειδικα τα τελευταία χρόνια λόγω της κακής κατάστασης που επικρατεί.οχι να παρατήσω γενικά τον αθλητισμό, αλλά να εγκαταλείψω τη Χειροσφαίριση κ να επιστρέψω στο στίβο απο όπου είχα άλλωστε ξεκινήσει.
- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Λ: Οι φίλοι μου κ κυρίως η οικογένεια μου έχουν μεγαλώσει μαζί μου κ παράλληλα με την πορεία του πρωταθλητισμού που διάλεξα να ακολουθησω.οποτε υπήρχε πάντα συμπαράσταση,κατανόηση κ παρότρυνση.Περισσοτερα αρνητικά σχόλια έχω ακούσει απο άτομα που δεν είναι του στενού μου κύκλου και δεν γνωρίζουν τα οφέλη κ τις αξίες του δρόμου που ξεκίνησα να χαράσσω.
- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Λ: Αν δεν βρεθούν κάποιοι άνθρωποι που θα ασχοληθούν και θυσιασουν πράγματα προκειμένου να βοηθήσουν και να προωθήσουν το άθλημα.δυστυχως η κατάσταση δεν θα αλλάξει ποτέ.
- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 
Λ: Είμαι δυναμικό και ενεργητικό άτομο με πολλούς στόχους και όνειρα και για αυτό προτιμώ να βρίσκομαι με σώμα και ψυχή στον αγωνιστικό χώρο.δεν το αρνούμαι αλλά αν κάποια στιγμή συμβεί θα είναι στο πολύ μακρινό μέλλον.να έχουμε πρώτα την υγιεία μας και όταν λόγω ηλικίας αναγκαστώ να αποσύρθω απο την ενεργό δράση ίσως ασχοληθώ.
- Οι επόμενες γενιές του αθλήματος μας θα ήθελες να σε γνωρίζουν στα χρόνια που περνάνε επειδή ... ?
Λ: Έχω προσφέρει τόσο αγωνιστικά όσο και ανθρωπιστικά-ηθικά στο χώρο.μην ξεχνάμε πως όταν γίνεσαι παράδειγμα προς μίμηση για κάποιον ,πόσο μάλλον μικρά παιδιά οφείλεις να έχεις την καλύτερη δυνατή εμφάνιση τόσο μέσα στα γήπεδα όσο και εκτός.

2η Συνομιλία : Ελισάβετ Μάστακα

Παίκτρια-Πολυεργαλείο.Ποτέ δεν ειχε τον τίτλο του "ταλέντου" αλλά καμία απο τις ομάδες που αγωνίστηκε (απο τα ηλικιακά ακόμα) δεν εκανε το ίδιο παιχνίδι με αυτήν εκτός του γηπέδου.
Σωστή τοποθέτηση στην επίθεση-συγκεντρωμένη όσο χρειάζεται την άμυνα.Σε ενα παράλληλο σύμπαν ή σε μία ιδεατή χαντμπωλικη Ελληνική πραγματικότητα θα μιλούσαμε για μια καθαρά επαγγελματία παίκτρια χωρίς αυτό να σημαίνει αναγκαστικά την αμοιβή της,αλλά το πόσο πολύτιμη ειναι στην ομάδα της.

* Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος
- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?
Ε: Ξεκινησα το handball το 1997 στη Νεμεσις Θεσσαλονικης.

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Ε: Στις τις ομαδες που αγωνιστηκα (στην σαλα) δεν καταφεραμε να κανουμε καποια μαγαλη επιτυχια εκτος απο καποιες θεσεις που οδηγουν στην ευρωπη. Στο beach handball εχω αγωνιστει σε δυο πανευρωπαικα πρωταθληματα με την εθνικη ομαδα και σαν ατομικη επιτυχία θεωρώ την αναδειξη μου ως mvp 6 φορες.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Ε: Ο πρωτος μου τραυματισμος, οταν επαθα ρηξη χιαστου και εμεινα σχεδον 8 μηνες εκτος αγωνιστικής δράσης.

- Σε ποιες ομαδες εχεις αγωνιστεί στο παρελθον? 
Ε: Νεμεσις Θεσσαλονικης, Ελπιδες Δραμας, Αρης Θεσσαλονικης, Μεγας Αλεξανδρος Γιαννιτσων, Πρωτοποροι και ΠΑΟΚ.

- Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Ε: Gyori την οποια παρακολουθησα απο κοντα στον τελικο του Champions League στην Ουγγαρια

- Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Ε: Εφικτο ειναι για ολες τις αθλητριες που θα θελησουν πραγματικα να κανουν ενα βημα παραπανω στην καριερα τους.Οι αντρες της εθνικης ομαδας ειναι η καλυτερη διαφημιση για μας που ανοιξαν τον δρομο και ηδη εχουν ακολουθησει πολλα κοριτσια. Εγω προσωπικα δεν το εχω ψαξει ακομα για το εξωτερικο λογω δουλειας.

- Πως ειναι να αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα σε sala καθως και beach?
Ε: Ειναι παρα πολυ ωραιο και ευχαριστο αισθημα. η εθνικη ομαδα ειναι απο μονη της κατι ξεχωριστο.. Ποσο μαλλον να την υπηρετεις διπλα.

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Ε: Εμαθα να κανω παρα πολυ υπομονη...

- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Ε: Περιπου 36 ωρες για ουγγαρια

- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Ε: Δυστυχως εχω εξηγησει παρα πολλες φορες τι ειναι πως παιζεται και αν παιζεται με μπαλα.. καποτε με πειραζε αυτο, πλεον το εχω συνηθισει.

- Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες
στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά 
την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το 
γήπεδο?
Ε: Εχουμε παιξει πολυ δυνατα παιχνιδια αλλα οχι, ευτυχως τοσο ακραιες καταστασεις δεν εχω ζησει

- Βρέθηκες ποτε σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό
προς το μέρος σου?
Ε: Οχι μεχρι τωρα δεν ενιωσα τπτ τετοιο, κανενα αρνητικο κλιμα προς το πρόσωπό μου.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες  που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?
Ε: Οχι ποτε.

- Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?
Ε: Οσο ημουν φοιτητρια δεν ειχα κανει καμια τετοια σκεψη. ειχα μονο δυο ενδιαφεροντα, τη σχολη μου και το handball.Μεχρι και πριν λιγους μηνες ομως ηταν η πρωτη μου επιλογη το να σταματησω.Οπως εχουν τα πραγματα αυτη τη στιγμη, πρεπει να κοιταμε να εχουμε δουλεια και μετα να κανουμε το χομπυ μας στον ελευθερο μας χρονο.Οσο μπορω, θα το κανω συνδυαστικα.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με 
πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Ε: Η αληθεια ειναι οτι δεν υπαρχει πολυ ελευθερος χρονος να κανεις οτι φανταζεσαι.Οι ανθρωποι ομως που ειναι διπλα μου συμβιβαζονται με το προγραμμα μου.Θυμαμαι για να παω στον αρραβωνα της αδερφης μου, εφυγα απο camp της εθνικης ομαδας με αδεια. Οπως και για να παω στην κλινικη οταν γεννησε η αδερφη μου ετυχε να ειμαστε παλι σε προετοιμασια και να φυγω.

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως
θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Ε: Δεν θελω να γινομαι απαισιοδοξη αλλα αυτο που βλεπω καθε αλλο παρα ανοδικη πορεια θα το χαρακτηριζα.ηδη η εθνικη ομαδα των γυναικων δεν συμμετειχει στους προκριματικους αγωνες και βρισκεται σε απραξια παραπανω απο ενα χρονο.Αυτο που θα βοηθησει το γυναικειο handball να αλλαξει, ειναι μια επιτυχια,μια μεγαλυτερη προκριση στους αγωνες ευρωπης ειτε απο τα σωματεια ειτε απο την εθνικη. Ενα σημαντικο βημα ειναι οτι αρχισαν ελληνιδες αθλητριες να παιζουν στο εξωτερικο και να ξεφευγουν απτην ελληνικη πραγματικοτητα.

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 
Ε: Οχι δεν φανταζομαι τον ευατο μου προπονητρια τουλαχιστον οχι τωρα. Εχω ακομα να μαθω πολλα για να αναλαβω μια ομαδα υπ'ευθυνη μου...

- Οι επόμενες γενιές του αθλήματος μας θα ήθελες να σε γνωρίζουν στα χρόνια που περνάνε επειδή ... ?
Ε: Η πορεια μιας αθλητριας δεν χαρακτηριζεται μονο απο τις επιτυχιες της αλλα και απο το ηθος της. Γι αυτο θα ηθελα οταν τελειωσει η καριερα μου στο αθλημα να αποτελω προτυπο για τις νεες αθλητριες και να με θυμουνται ολοι ευχαριστα.

1η Συνομιλία: Ολίνα Ανδρίτσου

Κακά τα ψέμματα,τα τελευταία χρόνια απο την χώρα μας , σε διάφορα αθλήματα, έχουν περάσει πολλά παιδιά-ταλέντα. Δυστυχώς τα περισσότερα απο αυτά χαθήκανε ή δουλευθηκαν όσο έπρεπε ώστε να συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία.Κάπου εδώ έρχεται και η Ολυμπία.Στα 16 της χρόνια μετά απο σωστή δουλειά που γίνεται στον Μέγα Αλέξανδρο (κι αυτό γίνεται αντιληπτό απο τα αποτελέσματα καθως και απο τις παικτριες που στελεχώνουν κι αλλες ομάδες της Α1 που ειναι απο τα Γιαννιτσά) ειναι βασικό στέλεχος της Γυναικείας ομάδας, έχει συμμετοχές σε Challenge Cup και ειναι μέλος της Εθνική ομάδος Νεανίδων.

Όσοι απο εσάς είχαν την τύχη να δούν τα περσινά παιχνίδια Νεανίδων που έγιναν στην Σλοβακία, θα κατάλαβαν εκ πρώτη όψις πως η Ολίνα ήταν το ... γκάζι που χρειαζόταν στην επίθεση.


- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?
Ο: Ξεκίνησα το 2002 στην ηλικία των 4 απο την Καστοριά.

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Ο: Μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία είναι τα πανελλήνια ηλικιακά πρωταθλήματα που έχουμε κατακτήσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Ενώ μεγαλύτερη ατομική επιτυχία μου είναι στο πανελλήνιο 2012 ανεδείχθη mvp του πρωταθλήματος.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια? 
Ο: Ήταν όταν λόγο τραυματισμού έπρεπε να είμαι εκτός, και έβλεπα την όμαδα μου να αγωνίζεται και να παλεύει χωρίς εμένα.

- Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Ο: Εχω μεγάλη συμπάθεια στην THW Kiel, στην Gyori Audi ETO KC και στην Larvik.

-Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Ο: Είμαι στην αρχή της πορείας μου δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί. Ο καθένας μας θα ευχόταν μια μεταγραφή στο εξωτερικό.

- Πως νιώθεις που απο αυτή την ηλικία πρωταγωνιστείς σε μια ομάδα γυναικών?
Ο: Στην αρχή φοβόμουν πως δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω στις απαιτήσεις της Α1. Αλλά με με την βοήθεια και τις συμβουλές που δίνουν
οι εμπειρότερες συμπαίκτριές μου και οι προπονητές μου, συνεχίζω την προσπάθεια.

- Πως ειναι να αγωνίζεσαι για την εθνική ομάδα?
Ο: Είναι πολύ μεγάλη τιμή για έναν αθλητή να εκπροσωπεί την πατρίδα του φορώντας το εθνόσημο.

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Ο: Πως ακόμα και στις ήττες πρεπει να μην απογοητεύομαι και τα παρατάω πάντα να συνεχίζω.

- Αν οχι χαντμπωλ, θα επέλεγες ...?
Ο: Θα επέλεγα στίβο (συγκεκριμένα ταχύτητες ή άλμα εις μήκος).

- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Ο: Αν και δεν έχω κάνει πολύωρα ταξίδια για κάποιον αγώνα, το μεγαλύτερο ήταν 9 ώρες
.
- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Ο: Ναι, εχω βρεθεί πολλές φορές.

- Ενιωσες πως το κλίμα στην ομαδα σου ήταν αρνητικό προς το μέρος σου?
Ο: Όχι, ποτέ! Είμαστε πολύ δεμένες.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες  που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?
Ο: Όχι γιατί η κάθεμια προσφέρει κάτι δικό της, κάτι ξεχωριστό και αυτό μας κάνει πιο δυνατή ομάδα.

- Αν και σε μικρή ηλικια,σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?
Ο: Δεν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό μου κάτι τέτοιο. Όσο μπορώ και είμαι καλά θα αγωνίζομαι.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με 
πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Ο: Σε σημαντικό βαθμό όχι. Αλλά δεν λείπουν οι καυγάδες με τους γονείς μου για τον χρόνο που αφιερώνω στο χαντμπολ και όχι στο διαβασμα.

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως
θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Ο: Το γεγονός αυτό με θλίβει ως νεαρή αθλήτρια. Παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που μας προωθούν και πιστεύουν σε εμάς έτσι ώστε η γυναικεία χειροσφαίριση στην Ελλάδα
να έχει μια ανοδική πορεία. Τα πράγματα όμως είναι δύσκολα, και το μέλλον του αθλήματος εντός των ελληνικών συνόρων ειναι αμφίβολο.

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 
Ο: Στο αμμέσο μέλλον όχι, αλλά δεν μπορώ και να το αποκλείσω.


- Τελειώνοντας θα ήθελα να εκμεταλλευτώ το βήμα που κανένας δε μου έδωσε αλλα το πήρα μονος μου και απο τα views πρόσεξα πως πολλοί ειστε αυτοί που το επισκέπτεστε.
Θα ήθελα να ευχηθώ και να ελπίζω πως η Ολίνα και φυσικά οι γονείς της θα κάνουν ό,τι μπορουν για να συνεχίσει την ανοδική της πορεία.Φυσικά,δε το λέω αυτό με σκεπτικο την παραμονή της στην Ελλάδα.Ναι, καταλαβαίνω πως οι καιροί ειναι δύσκολοι και πως πρεπει να σκέφτεται πανω απο ολα τα μαθήματά της, καμια απολύτως αντίρρηση.
Απλά τα σημάδια που μας δείχνει μπορούν να σημάνουν την μεταγραφή της για κάπου καλύτερα.

Υγ: ...και ειναι πολλά τα ταλεντάκια στην χώρα μας ...

4η Συνέντευξη: Δημήτρης Δημητρούλιας

Σεζόν 2011-2012,  ο Δημήτρης Δημητρούλιας μετά από 9 χρόνια ως παίκτης αναλαμβάνει καθήκοντα προπονητή, δικαιώνοντας απόλυτα την απόφαση αυτή. Ο Διομήδης κατακτώτα το ευρωπαϊκό τρόπαιο, Challenge Cup, και πραγματοποιεί τη μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού handball σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο όλων των εποχών. Πρωταθλητής Ελλάδας της Α1 ανδρών δημιουργώντας ρεκόρ νικών (αήττητος στην κανονική περίοδο), 5η συμμετοχή στο Final Four κυπέλλου ανδρών. Για πρώτη φορά αποκτά δικαίωμα συμμετοχής στον μεγαλύτερο ευρωπαϊκό θεσμό το Champions League.Επίσης ειναι προπονητής της Εθνικής ομάδος Παιδων  Περιφερειακός Ομοσπονδιακός Προπονητής Ανάπτυξης Πελοποννήσου.
Στα θετικά που θα μπορούσα να προσθέσω ειναι πως ήταν ο πρώτος απο τον οποιον ειχα ανθρωπινη συμπεριφορά σε διαάφορες αναρτήσεις μου καθως και σχόλια στο facebook.Μου εδειξε πως ειχα λαθος αλλα με ανθρώπινο τρόπο χωρις να αναφέρει την μητέρα μου.

- Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος - Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?

Δ: Ξεκίνησα το 1989 στο Αθλητικό σχολείο της Κατερίνης.

 - Μεγαλύτερη επιτυχία σαν παίκτης και μεγαλύτερη επιτυχία ως προπονητης?

Δ: Ως παικτης ειναι η κατάκτηση της 4ης θέσης στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες Εφήβων και ως προπονητής φυσικά, η κατάκτηση του Challenge Cup το 2012.

 - Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?

Δ: Φέτος ειναι το Kiel, γιατί ρίχνοντας το budget του κατάφερε να διατηρήσει ενα πολυ δυνατό σχήμα με σαφή ταυτότητα και προσωπικότητα.Επίσης γιατί εχει στο roster της τον ηγετικής μορφής Jicha.

 - Ελληνική ομάδα που κατα την γνώμη σου ειναι η ιστορικότερη?

Δ: Ο Φίλιππος Βέροιας μιας και εχει πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη σε 2 διαφορετικές εποχές.

 - Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?

Δ: Στο Vesprem το 1996 με τον Αρχέλαο για το Κύπελλο Κυπελλούχων, ήταν σχεδόν μια μέρα δρόμος. Επίσης, στο Doboj 2002 με το Κολέγιο Αθηνών, ταξίδι περίπου 18-20 ωρών.

 - Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?

Δ: Περισσότερες απο 1000 φορές ...

 - Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το γήπεδο?

Δ: Γενικότερα δεν ήμουν εριστικός παίκτης και πολύ λίγες φορές έχω διαπληκτηστεί. Μια φορά ως παίκτης του Αρχελάου με αντίπαλο τον Αθηναϊκο, το 2000 στο Βύρωνα, μετά απο διάφορες αψιμαχίες, δέχτηκα μια κλωτσιά στα γεννητικά όργανα που σίγουρα την θυμαμαι.

 - Βρέθηκες ποτε, με οποιαδήποτε ιδιοτητα σου, σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό προς το μέρος σου? - Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτη-συμπαίκτες που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?

Δ: Οχι, ποτέ.

 - Βρέθηκες ποτέ με παίκτη (ως προπονητης) που πίστεψες πως σου τον έχουνε φορτώσει και αναγκαστικα δε μπορείς να κάνεις αλλιώς ?

Δ: Οχι και ελπίζω να μην το ζήσω.

 - Πότε ήταν η πρώτη φορά που είπες πως πρέπει να σταματήσεις ?

Δ: Λίγο πριν σταματήσω.Τα τελευταία 2 χρόνια πριν σταματήσω υπέφερα απο πρόβλημα με τον χόνδρο στο ένα μου γόνατο, όπου υπέστη και ρίξη στον σύνδεσμο της ποδοκνημικής.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο)

Δ: Σε όλες τις περιόδους της ζωής μου, αλλά ποτέ δε με επηρέασαν. 

 - Στα τέλη του 90 με αρχες του 00 το αθλημα γνώρισε μια καποια αναπτυξη, πιστευεις πως θα μπορέσει να επανέλθει σε αυτό το σημείο ή ακόμα ψηλότερα?

Δ: Πιστευω πως ναι. Εχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε για να ξαναγίνουμε ανταγωνιστικοί σε υψηλό επίπεδο, αλλά έχουμε το χαρισμα σαν ιδιοσυγκρασία να τα καταφέρουμε με συντονισμό και επιμονή.

 - Και μια τελευταια των ημερών, ποιες ομάδες πιστεύεις πως θα βρεθουν στην πρώτη τριάδα του Ευρωπαϊκου πρωταθλήματος?

Δ: Το έχω ήδη απαντήσει στο Sportshero.gr, Γαλλία-Δανία-Ισπανια-Κροατία.
(Σύνδεσμος για το video Πάτα εδώ ) 

.

3η Συνέντευξη : Γιάννης Πιλαλίδης

Στην τριτη αυτή συνέντευξη εχουμε την χαρα να φιλοξενούμε τον νεότερο προπονητη της Α1. Ο Γιάννης Πιλαλίδης, στα 27 του χρονια, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Αερωπού Έδεσσας.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΑΠΘ και κάτοχος άδειας εξασκήσεως προπονητή Α' κατηγορίας. Ως αθλητής, αγωνιζόταν στην θέση του τερματοφύλακα και ξεκίνησε από τις ακαδημίες της ΧΑΝΘ (1997-2006), ενώ στην συνέχεια μεταπήδησε στον Φοίβο Συκεών (2006-07), επέστρεψε στη ΧΑΝΘ (2007-08) και ολοκλήρωσε την καριέρα του στον ΑΟΔ Θερμαϊκού (2008-09). Είχε διεθνείς συμμετοχές στις Εθνικές παίδων, εφήβων και νέων και πλειάδα διακρίσεων σε ηλικιακά πρωταθλήματα. Από μικρή ηλικία ωστόσο έδειξε ιδιαίτερη αγάπη στην προπονητική, ξεκινώντας το 2003-2004 από το 12ο δημοτικό σχολείο Καλαμαριάς, στη συνέχεια πήγε στη ΧΑΝΘ ως αναπτυξιακός προπονητής (2003-06), στην Αδαμάντιο Σχολή (2006-07), στον Δία Πολίχνης ως προπονητής του ανδρικού τμήματος (2010-11). Από το 2008 μέχρι το 2013 ήταν προπονητής ανάπτυξης στον ΠΑΟΚ, έχοντας την ευθύνη των ακαδημιών και προπονητής τερματοφυλάκων της ανδρικής ομάδας.

( ΠΗΓΗ )

- Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος - Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?

Το 1996 στην Χ.Α.Ν.Θ.

 - Μεγαλύτερη επιτυχία σαν παίκτης και μεγαλύτερη επιτυχία ως προπονητης?

Σαν παίκτης δεν θεωρώ ότι βίωσα μεγάλες στιγμές καθώς σταμάτησα σε ηλικία 23 χρονών και δεν θεωρώ τις διακρίσεις σε ηλικιακό επίπεδο άξιες αναφοράς.

Σαν προπονητής την μεγαλύτερη επιτυχία θεωρώ πως την βιώνω αυτήν την χρονιά, καθώς σε ηλικία μόλις 27 χρονών μου έχουν εμπιστευθεί τις τύχες του Αερωπού χωρίς να γνωριζόμαστε από παλιά με κάποιον από το Δ.Σ. του συλλόγου, και παρότι είχαν την δυνατότητα να έχουν κάποιον πιο έμπειρο προπονητή είδαν στο πρόσωπο μου αυτό που ζητούσαν για το μέλλον του συλλόγου.

 - Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?

Έχω μια μικρή συμπάθεια στην FLENSBURG.

 - Ελληνική ομάδα που κατα την γνώμη σου ειναι η ιστορικότερη?

Γ: Αναμφίβολα το μυαλό μου μας πάει κατευθείαν στις ιστορικές ομάδες του Φιλίππου Βέροιας και του Ιωνικού Νέας Φιλαδελφείας.

 - Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?

Από Θεσσαλονίκη στον Ίνσμπρουγκ της Αυστρίας, με την Εθνική νέων και προπονητή τον κύριο Μάντζο, για κάποιο φιλικό τουρνουά… παρόλη την κούραση ήταν ένα ταξίδι που θυμάμαι ευχάριστα πλέον.

 - Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?

Γ: Πάμπολλες φορές ειδικά στο παρελθόν, αφιερώνοντας αμέτρητο χρόνο για να τους δώσω να καταλάβουν ότι δεν είναι αυτό στο νερό(water polo) ούτε αυτό με την περίεργη την μπάλα και τα προστατευτικά κράνη(American football).

Πλέον απλά ενοχλούμε είναι η αλήθεια αν δεν γνωρίζουν τι είναι handball, και όχι με την άγνοια των ανθρώπων, αλλά με την μηδενική προβολή και προώθηση του αθλήματος μας από τους ίδιους που θα έπρεπε…

 - Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το γήπεδο?

Γ: Όχι δεν θεωρώ ότι είχαμε ποτέ κάποιο τόσο μεγάλο πρόβλημα κάπου.

 - Βρέθηκες ποτε, με οποιαδήποτε ιδιοτητα σου, σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό προς το μέρος σου? - Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτη-συμπαίκτες που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?

Γ: Σίγουρα είναι κάτι που θεωρώ αναπόφευκτο και σε όλους μας λίγο πολύ είχε ή έχει συμβεί. Πάραυτα προσωπική μου επιδίωξη πάντα είναι να προσπαθώ να βρω μια χρυσή τομή έτσι ώστε να μπορέσουμε τουλάχιστον να αποδώσουμε αυτό που πρέπει εντός γηπέδου.

 - Βρέθηκες ποτέ με παίκτη (ως προπονητης) που πίστεψες πως σου τον έχουνε φορτώσει και αναγκαστικα δε μπορείς να κάνεις αλλιώς ?

Γ: Ακόμα είναι νωρίς για να σου απαντήσω, εύχομαι να είμαστε καλά και να έρθεις να μου τα ξαναρωτήσεις μετά από καμιά 2-3 χρόνια, αυτήν την στιγμή το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ποιος έχει πραγματικά φιλοδοξίες και στόχους, αυτό θα το δείξει το πλήρωμα του χρόνου και η επιμονή και η υπομονή που θα επιδείξει.

 - Πότε ήταν η πρώτη φορά που είπες πως πρέπει να σταματήσεις ?

Γ: Στα 23 που σταμάτησα κιόλας, ήταν η περίοδος που ζύγισα τι θέλω και πως μπορώ να το πετύχω. Η προπονητική και το αίσθημα δημιουργίας χωρίς να βασίζομαι σε πρόσωπα που απεχθανόμουν ήταν μονόδρομος για εμένα και χαίρομαι που σε τόσο μικρή ηλικία πήρα μια τόσο μεγάλη και ώριμη απόφαση για εμένα.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο)

 Γ: Το χάντμπολ για εμάς όλους που ασχολούμαστε είναι μέρος της ζωής μας και της προσωπικότητας μας. Σίγουρα έχουμε θυσιάσει καταστάσεις και στιγμές εις βάρος των ανθρώπων μας. Αλλά πιστεύω ότι όποιος είναι κοντά κατανόει…

 - Στα τέλη του 90 με αρχες του 00 το αθλημα γνώρισε μια καποια αναπτυξη, πιστευεις πως θα μπορέσει να επανέλθει σε αυτό το σημείο ή ακόμα ψηλότερα?

Γ: Θεωρώ ότι η δουλειά που γίνεται στην ανάπτυξη είναι πολύ καλή, το θέμα μας είναι ότι έχει χαθεί ο ρομαντισμός εκείνης της εποχής, και έχουν αλλάξει οι κοινωνικοί, οικονομικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες σε σχέση με το παρελθόν. Πρέπει να μιλάμε μόνο για ενιαία στρατηγική και σύστημα ανάπτυξης λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν τους παραπάνω παράγοντες αν επιθυμούμε σε κάτι σοβαρό.

 - Και μια τελευταια των ημερών, ποιες ομάδες πιστεύεις πως θα βρεθουν στην πρώτη τριάδα του Ευρωπαϊκου πρωταθλήματος?

Γ: Δανία , Γαλλία και Κροατία.