3η Συνέντευξη : Γιάννης Πιλαλίδης

Στην τριτη αυτή συνέντευξη εχουμε την χαρα να φιλοξενούμε τον νεότερο προπονητη της Α1. Ο Γιάννης Πιλαλίδης, στα 27 του χρονια, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του Αερωπού Έδεσσας.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του ΑΠΘ και κάτοχος άδειας εξασκήσεως προπονητή Α' κατηγορίας. Ως αθλητής, αγωνιζόταν στην θέση του τερματοφύλακα και ξεκίνησε από τις ακαδημίες της ΧΑΝΘ (1997-2006), ενώ στην συνέχεια μεταπήδησε στον Φοίβο Συκεών (2006-07), επέστρεψε στη ΧΑΝΘ (2007-08) και ολοκλήρωσε την καριέρα του στον ΑΟΔ Θερμαϊκού (2008-09). Είχε διεθνείς συμμετοχές στις Εθνικές παίδων, εφήβων και νέων και πλειάδα διακρίσεων σε ηλικιακά πρωταθλήματα. Από μικρή ηλικία ωστόσο έδειξε ιδιαίτερη αγάπη στην προπονητική, ξεκινώντας το 2003-2004 από το 12ο δημοτικό σχολείο Καλαμαριάς, στη συνέχεια πήγε στη ΧΑΝΘ ως αναπτυξιακός προπονητής (2003-06), στην Αδαμάντιο Σχολή (2006-07), στον Δία Πολίχνης ως προπονητής του ανδρικού τμήματος (2010-11). Από το 2008 μέχρι το 2013 ήταν προπονητής ανάπτυξης στον ΠΑΟΚ, έχοντας την ευθύνη των ακαδημιών και προπονητής τερματοφυλάκων της ανδρικής ομάδας.

( ΠΗΓΗ )

- Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος - Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?

Το 1996 στην Χ.Α.Ν.Θ.

 - Μεγαλύτερη επιτυχία σαν παίκτης και μεγαλύτερη επιτυχία ως προπονητης?

Σαν παίκτης δεν θεωρώ ότι βίωσα μεγάλες στιγμές καθώς σταμάτησα σε ηλικία 23 χρονών και δεν θεωρώ τις διακρίσεις σε ηλικιακό επίπεδο άξιες αναφοράς.

Σαν προπονητής την μεγαλύτερη επιτυχία θεωρώ πως την βιώνω αυτήν την χρονιά, καθώς σε ηλικία μόλις 27 χρονών μου έχουν εμπιστευθεί τις τύχες του Αερωπού χωρίς να γνωριζόμαστε από παλιά με κάποιον από το Δ.Σ. του συλλόγου, και παρότι είχαν την δυνατότητα να έχουν κάποιον πιο έμπειρο προπονητή είδαν στο πρόσωπο μου αυτό που ζητούσαν για το μέλλον του συλλόγου.

 - Ποια ειναι η ομαδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?

Έχω μια μικρή συμπάθεια στην FLENSBURG.

 - Ελληνική ομάδα που κατα την γνώμη σου ειναι η ιστορικότερη?

Γ: Αναμφίβολα το μυαλό μου μας πάει κατευθείαν στις ιστορικές ομάδες του Φιλίππου Βέροιας και του Ιωνικού Νέας Φιλαδελφείας.

 - Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?

Από Θεσσαλονίκη στον Ίνσμπρουγκ της Αυστρίας, με την Εθνική νέων και προπονητή τον κύριο Μάντζο, για κάποιο φιλικό τουρνουά… παρόλη την κούραση ήταν ένα ταξίδι που θυμάμαι ευχάριστα πλέον.

 - Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?

Γ: Πάμπολλες φορές ειδικά στο παρελθόν, αφιερώνοντας αμέτρητο χρόνο για να τους δώσω να καταλάβουν ότι δεν είναι αυτό στο νερό(water polo) ούτε αυτό με την περίεργη την μπάλα και τα προστατευτικά κράνη(American football).

Πλέον απλά ενοχλούμε είναι η αλήθεια αν δεν γνωρίζουν τι είναι handball, και όχι με την άγνοια των ανθρώπων, αλλά με την μηδενική προβολή και προώθηση του αθλήματος μας από τους ίδιους που θα έπρεπε…

 - Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το γήπεδο?

Γ: Όχι δεν θεωρώ ότι είχαμε ποτέ κάποιο τόσο μεγάλο πρόβλημα κάπου.

 - Βρέθηκες ποτε, με οποιαδήποτε ιδιοτητα σου, σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό προς το μέρος σου? - Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτη-συμπαίκτες που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?

Γ: Σίγουρα είναι κάτι που θεωρώ αναπόφευκτο και σε όλους μας λίγο πολύ είχε ή έχει συμβεί. Πάραυτα προσωπική μου επιδίωξη πάντα είναι να προσπαθώ να βρω μια χρυσή τομή έτσι ώστε να μπορέσουμε τουλάχιστον να αποδώσουμε αυτό που πρέπει εντός γηπέδου.

 - Βρέθηκες ποτέ με παίκτη (ως προπονητης) που πίστεψες πως σου τον έχουνε φορτώσει και αναγκαστικα δε μπορείς να κάνεις αλλιώς ?

Γ: Ακόμα είναι νωρίς για να σου απαντήσω, εύχομαι να είμαστε καλά και να έρθεις να μου τα ξαναρωτήσεις μετά από καμιά 2-3 χρόνια, αυτήν την στιγμή το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ποιος έχει πραγματικά φιλοδοξίες και στόχους, αυτό θα το δείξει το πλήρωμα του χρόνου και η επιμονή και η υπομονή που θα επιδείξει.

 - Πότε ήταν η πρώτη φορά που είπες πως πρέπει να σταματήσεις ?

Γ: Στα 23 που σταμάτησα κιόλας, ήταν η περίοδος που ζύγισα τι θέλω και πως μπορώ να το πετύχω. Η προπονητική και το αίσθημα δημιουργίας χωρίς να βασίζομαι σε πρόσωπα που απεχθανόμουν ήταν μονόδρομος για εμένα και χαίρομαι που σε τόσο μικρή ηλικία πήρα μια τόσο μεγάλη και ώριμη απόφαση για εμένα.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο)

 Γ: Το χάντμπολ για εμάς όλους που ασχολούμαστε είναι μέρος της ζωής μας και της προσωπικότητας μας. Σίγουρα έχουμε θυσιάσει καταστάσεις και στιγμές εις βάρος των ανθρώπων μας. Αλλά πιστεύω ότι όποιος είναι κοντά κατανόει…

 - Στα τέλη του 90 με αρχες του 00 το αθλημα γνώρισε μια καποια αναπτυξη, πιστευεις πως θα μπορέσει να επανέλθει σε αυτό το σημείο ή ακόμα ψηλότερα?

Γ: Θεωρώ ότι η δουλειά που γίνεται στην ανάπτυξη είναι πολύ καλή, το θέμα μας είναι ότι έχει χαθεί ο ρομαντισμός εκείνης της εποχής, και έχουν αλλάξει οι κοινωνικοί, οικονομικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες σε σχέση με το παρελθόν. Πρέπει να μιλάμε μόνο για ενιαία στρατηγική και σύστημα ανάπτυξης λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν τους παραπάνω παράγοντες αν επιθυμούμε σε κάτι σοβαρό.

 - Και μια τελευταια των ημερών, ποιες ομάδες πιστεύεις πως θα βρεθουν στην πρώτη τριάδα του Ευρωπαϊκου πρωταθλήματος?

Γ: Δανία , Γαλλία και Κροατία.