5η Συνομιλία: Φωτεινή Νούσια

Παρά το νεαρό της ηλικίας της εχει αγωνιστεί σε αρκετές ομάδες. Αυτή την στιγμή αγωνίζεται για πρώτη χρονιά στην ... ανανεωμένη ομάδα του Αμύντα.

Η ομάδα του Νίκου Γιώσκου εχει βρεί στο πρόσωπο της Φωτεινής ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στην άμυνα.
Εγω με την σειρά μου να της ευχηθώ τα καλύτερα με μια μεταγραφή προς τα έξω μέρη και επιλογή στην Εθνική μας ομάδα.

* Κλασσική πρώτη ερώτηση γιατι κάπως πρέπει να σπάσει ο πάγος

- Πότε ξεκίνησες το χαντμπωλ και που?

Φ: Ξεκινησα το handball στα 14 μου το 2008 απο τον φιλιππο Βεροιας.

- Μεγαλύτερη ατομική και μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία?
Φ: Η μεγαλύτερη ατομική επιτυχία ήταν πριν δυο χρονιά που βγήκα η καλύτερη playaker στην τελική φάση Νεανίδων και πέρσι η καλύτερη αμυντικός πάλι σε τελική φάση Νεανίδων. Η μεγαλύτερη ομαδική επιτυχία ήταν πέρσι με την ομάδα της Πάτρας που βγήκαμε Δευτεραθλήτριες Ελλάδος.

- Ποια ήταν η χειρότερη σου στιγμή ως αθλήτρια?
Φ: Η χειρότερή μου στιγμή ως αθλήτρια ήταν πριν 3 χρονιά που ανακάλυψα πως έχω ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και έπρεπε να εγχειριστώ και να μείνω για ένα διάστημα εκτός .

- Σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί στο παρελθόν? 
Φ: Ξεκίνησα όπως σας είπα και πιο πάνω απο τον Φίλιππο Βέροιας όπου αγωνιζόμουν για 3 χρονιά, μετά για ένα χρόνο στην Ορμή και φέτος στον Αμύντα.

- Ποια είναι η ομάδα του εξωτερικού στην οποία εχεις την μεγαλύτερη συμπάθεια?
Φ: Υπαρχουν πολλες αξιολογες ομαδες στ εξωτερικο και πολλες που παρακολουθω. Μια απο τις αγαπημενες μου ειναι η Larvik.

- Πιστεύεις πως ειναι εφικτή για σένα μια μεταγραφή στο εξωτερικό?
Φ: Το να μπορεσει καποιος αθλητης να παιξει στο εξωτερικο πιστευω πως ειναι ονειρο για τον καθε αθλητη να το κανει στην καριερα του. Ελπιζω μετα απο πολυ δουλεια και προσπαθεια να καταφερω να παιξω σε ομαδα του εξωτερικου...

- To μεγαλύτερο "μαθημα" ζωής που μου έδωσε ο αθλητισμός ειναι .... ?
Φ: Τα μαθηματα που μπορουμε να παρουμε μεσα απο τον αθλητισμο ειναι πολλα.Το μεγαλυτερο μαθημα που εδωσε σε μενα ειναι να μην σταματαω να παλευω και να διεκδικώ αυτα που θελω.. Ως την Λήξη του παιχνιδιού οποίο και να ειναι αυτο.

- Μεγαλύτερο ταξίδι που έκανες μέσα σε λεωφορείο για να μεταβείς σε τοποθεσία για αγώνα?
Φ: Το μεγαλυτερο ταξιδι μεσα στο λεωφορειο ηταν 16 ωρες περιπου πηγαίνοντας Σερβια για φιλικα παιχνιδια σε περιοδο προετοιμασιας.

- Εχεις βρεθεί ποτέ σε θέση να εξηγήσεις σε κάποιον τι ακριβως ειναι το άθλημα που υπηρετείς?
Φ: Εχω μιλησει με αρκετους ανθρωπους σε σχεση με το handball. Οχι στο να τους εξηγησω ποιος ειναι ο σκοπος του αθληματος αλλα τι σημαινει για μενα το να παιζω Handball.

- Καλώς ή κακώς όσοι έχουν παίξει σε πολλά γήπεδα στην Ελλάδα και μάλιστα μερικά χρόνια πίσω , έζησαν άσχημες

στιγμες απο τον κόσμο αλλά ακόμα και απο αντίπαλους παίκτες/παίκτριες. Υπήρξε ποτέ εκτός έδρας παιχνίδι που κατά 
την διάρκεια έγινε αλλαγή αθλήματος προς τις πολεμικές τέχνες και πιθανότατα πίστεψες πως δε θα έβγαινες ζωντανός απο το 
γήπεδο?
Φ: Υπηρχαν αρκετα παιχνιδα με εντασεις, τσακωμους φωνες και καυγαδες αλλα ποτε σε σημειο ωστε να υπαρχει φοβος το αν θα μπορεσω να φυγω απο το γηπεδο η οχι.

- Βρέθηκες ποτε σε ομάδα που ένιωσες πως το κλίμα σε αυτήν ήταν αρνητικό
προς το μέρος σου?
Φ: Και στις δυο ομαδες που εχω ερθει ως μεταγραφή ποτε δεν αντιμετωπισα τετοια προβληματα.. Ισα ισα με ολες τις συμπαικτριες μου εχω πολυ καλες σχεσεις και ελπιζω ετσι να συνεχιστει και στο μελλον.

- Βρέθηκες ποτε με συμπαίκτρια-συμπαίκτριες  που πίστεψες πως δεν θα έπρεπε να βρίσκετε μαζί σας?

Φ: Πιστευω πως ο καθε αθλητης εχει τα δικα του χαρισματα και πως ο καθενασ μας εχει κατι να προσφερει στην ομαδα που ανηκει... Ποτε δεν βρεθηκα στην θεση να αναρωτιεμαι γιατι καποιος ειναι στην ομαδα μου ή πως δεν αξιζει να βρισκεται εκει...Ολοι μας εχουμε κοινο στοχο και παλευουμε για αυτον οπως ο καθενας μπορει..

- Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις?

Φ: Δεν σκεφτηκα ουτε μια στιγμη στο να τα παρατησω.Η μεγαλυτερη πρόκληση ειναι να συνεχιζεις εκει που ολοι οι αλλοι σου λενε πως δεν μπορεις...Γιατι το να παρατας κατι ειναι για τούς αδυναμους και για αυτους που δεν πιστευουν στον εαυτο τους και στα θελω τους.

- Υπήρξε φορά που το χαντμπωλ επηρέασε την προσωπική σου ζωή σε σημαντικό βαθμό? (σε σημείο να μαλώσεις με 
πρόσωπα του στενού σου κύκλου ή ακόμα και να χαρακτηριστείς απο τον έξω κόσμο) 
Φ: Οχι  ποτε δεν επηρεασε το Handball την προσωπικη μου ζωη.Οσοι ανθρωποι βρισκονται κοντα μου ξερουν τι σημαινει το Handball για μενα και πως ειναι ενα μεγαλο κομματι της ζωης μου και απλα το αποδεχονται και στην πορεια το αγαπουν..

- Δυστυχως βλέπουμε μια αποξένωση της γυναικείας χειροσφαιρισης εντός των ελληνικών τοιχών. Πιστευεις πως
θα συνεχιστεί αυτη η κατάσταση ή θα υπάρξει επιτέλους μια ανοδική πορεία?
Φ: Δυστυχως πιστευω πως τα πραγματα θα συνεχισουν στους ιδιους ρυθμους και μπορει και χειροτερα.Δεν πιστευω πως θα υπαρξουν αλλαγες και αυτο ειναι πολυ στενάχωρο.

- Ειναι στα πλάνα σου το να γίνεις προπονήτρια? 

Φ: Φυσικα και ειναι. Οταν θα ερθει η ωρα να κρεμασω τα παππουτσια μου ελπιζω να εχω αποκτησει πολλες εμπειριες και ετσι να καταφερω να γινω μια Πολυ καλη προπονητρια και οχι απλα προπονητρια..!!

- Οι επόμενες γενιές του αθλήματος μας θα ήθελες να σε γνωρίζουν στα χρόνια που περνάνε επειδή ... ?

Φ: Αυτην την στιγμη ειναι δυσκολο να απαντησω στην τελευταια ερωτηση.Βλεπεται ειμαι πολυ "μικρη" στον χωρο του Handball ωστε να θελω να με γνωριζουν οι επομενες γενιες για κατι που εκανα γιατι βρισκομαι ακομα στην αρχη και εχω πολλα ακομα να μαθω και να κανω στο να φτασω στο σημειο να με γνωριζουν.. Ευχομαι σε μερικα χρονια να μπορεσω να απαντησω στην ερωτηση σας...